Wat is uw kompas?

Maar waarom? Enerzijds bewonder ik de durf van die mensen. En anderzijds ben ik verbaasd over de naïviteit waarmee sommigen hun avontuur aangaan. Zonder noemenswaardige voorbereiding of realiteitszin, lijkt het soms wel. Of ze alleen geluisterd hebben naar hun hart en niet naar hun hoofd. En dat is waar het begint te kriebelen. Ik word daar heel onrustig van. Want ik houd van een grondige voorbereiding. Dat is ook nodig in mijn vak. Voordat een koop gesloten kan worden, is er heel wat voorwerk verricht. Logisch natuurlijk, gezien de grote bedragen die er mee gemoeid zijn. Het grappige is dat juist die voorbereiding het mogelijk maakt dat ik mijn bijdrage kan leveren aan het waarmaken van de droom van anderen. Ik gebruik mijn hoofd om hartenwensen te vervullen. Alleen mijn hoofd? Nee.

Om een koop rond te krijgen is meer nodig dan voorbereiding en onderzoek. Eerst wil ik weten wat de wensen zijn van mijn klant. Daarvoor gebruik ik weliswaar een vragenlijstje,  maar ook iets anders: mijn buikgevoel. Want het is net zo goed een kwestie van kijken, luisteren en aanvoelen. Met een huis werkt dat precies hetzelfde: door de opsomming van eigenschappen weet ik wat ik kan verwachten, maar pas wanneer ik over de drempel stap, gebeurt er iets. Dan weet ik meteen of het geschikt is voor mijn klant. En soms gebeurt er ook niets. Dan leeft het niet, heeft het geen ziel, zie ik geen potentie en al helemaal geen match. Dan spreekt het hart en gaat de koop niet door. Voor mij geldt dus dat ik hoofd én hart gebruik. Ik heb ze allebei nodig om mijn werk goed te kunnen doen.