Zwanennest van plastic

Veel mensen, veel winkels, veel musea en veel terrasjes. En zo stuitte ik tijdens een dagje Amsterdam op een bijzonder tafereel: een broedende zwaan. Dat verwacht je sowieso niet  in een gracht in hartje stad. Maar wat het nog vreemder maakte, was het materiaal dat de zwanendame gebruikte. Plastic. In alle soorten, maten, vormen en kleuren. Schrijnend natuurlijk. Maar ook weer heel mooi: de kracht van de natuur. Het nest bleef me een hele tijd bij. En nu de lente in aantocht is, komt het weer af en toe bovendrijven. Waarom? Het roept een heleboel associaties op. Naast voorjaarsgevoel en zorg om het milieu, ook parallellen met mijn vak: de sterke behoefte aan een eigen plek en de moeite die we bereid zijn daarvoor te doen.

Het gaat om het hebben van een doel en daar vervolgens het meest geschikte middel bij zoeken. Ook al is dat plastic voor een nest.  Als aankoopmakelaar spreek ik vaak mensen die hun huis net verkocht hebben en daar veel moeite voor moesten doen. Schilderen, klussen, al te persoonlijke meubelen en accessoires in de opslag en de woning inrichten met andere spullen en op andere manier dan bij hen past. Alles gedaan, omdat ze een doel voor ogen hadden. Net als die zwaan, die hoe dan ook een nest moet zien te maken en daar alles voor inzet wat voorhanden is. Maar de beloning is het waard en dat is prachtig om te zien: zes kleine zwaantjes in een gracht in Amsterdam (volop gefotografeerd door toeristen).  En in de mensenwereld een gezin dat blij is met hun nieuwe woning op het platteland. Waar ze ook nog eens van zwanen kunnen genieten in hun natuurlijke omgeving. En zo ben ik ook tijdens een dagje stad nog volop met mijn vak bezig. En dat is zeker geen straf!